Η Τζένη σήμερα σηκώθηκε δίπλα από ένα κάδο απορριμμάτων .Δεν έβρισκε το βράδυ που να κοιμηθεί και ξάπλωσε εκεί.Ήταν έγκυος .Αύριο θα γεννούσε.Ακόμα θυμάται τις ημέρες που ξάπλωνε στο κρεβατάκι της ,που ανέβαινε στους καναπέδες και στα κρεβάτια ,που φορούσε το κόκκινο κολάρο με την αστραφτερή ταυτότητα ,που έτρωγε τις κροκέτες της μαζί με μια λαχταριστή κονσέρβα. Τώρα είναι ένα αδέσποτο . Δεν τρώει , πίνει νερό από λακκούβες στο δρόμο που έχουν γεμίσει νερό από την βροχή , όλοι την διώχνουν ,την χτυπάν , δεν την δίνουν σημασία ,την ρίχνουν νερό , την τρομοκρατούν ,της πετούν παντόφλες, δεν έχει πια δικαιώματα επειδή είναι αδέσποτο, δεν μπορεί πλέον να πάει κοντά σε παιδιά επειδή απλώς είναι ένα αδέσποτο.Δεν είχε καταλάβει όμως γιατί τέτοια τιμωρία τι έκανε; Κι αν έκανε κάτι γιατί δεν βγήκε απλώς για λίγο στο σπιτάκι του κήπου ; Η Τζένη γέννησε το βράδυ σε ένα μεγάλο θάμνο στο πάρκο.Σκεφτόταν τι θα κάνει τα 8 μικρά της τώρα ; Δεν υπήρχε φαγητό. Όμως σκέφτηκε κάτι. Μετά από μήνες η Τζένη πέθανε από ασιτία. Θήλαζε τα μωρά της αλλά αυτή δεν έτρωγε.Έψαχνε τους κάδους και όσο φαγητό έβρισκε το έδινε στα μικρά της.Αυτό ήταν το τέλος της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου